ایران سفر تور مجله گردشگری ایران سفر تور
حامد رشنو، جوانی ایرانی که در سال ۲۰۲۳ به کانادا مهاجرت کرد، شاید هرگز تصور نمیکرد چالشی به ظاهر ساده بتواند مسیر زندگی حرفهای او را تغییر دهد. او آن روز را به خوبی به یاد دارد که برای ارسال بار کانادا به ایران با موانع متعددی روبرو شد؛ از هزینههای سرسامآور پست بینالمللی گرفته تا نگرانی از نرسیدن بهموقع بسته به دست عزیزانش در وطن. این تجربه دشوار جرقهای در ذهن حامد ایجاد کرد؛ جرقهای که بعدها به ایده شکلگیری پلتفرم «چمدون» انجامید.
او با لبخندی که نشانی از یادآوری تلخ آن روز دارد، میگوید: «فکر میکردم ارسال یک بسته کوچک برای خانوادهام در ایران کار سادهای باشد. اما وقتی فهمیدم ارسال یک جعبه کمتر از پنج کیلویی چقدر دردسر دارد، واقعا شوکه شدم.» حامد در آن زمان تازه به شهر تورنتو رسیده بود و قصد داشت چند یادگاری و هدیه کوچک را برای خانوادهاش در ایران بفرستد. اما نه تنها هزینه ارسال مستقیم این بستهها بسیار گران بود، بلکه به دلیل محدودیتها و پیچیدگیهای پست به ایران، هیچ تضمینی برای زمان دریافت آن وجود نداشت. در نهایت، بستهای که قرار بود چند هفتهای برسد، ماهها در راه ماند.
همین تجربه ناخوشایند باعث شد حامد به فکر چاره بیفتد. او با خود اندیشید چرا از ظرفیت خالی چمدان مسافرانی که از کانادا به ایران میروند استفاده نکنیم؟ به هر حال، ایرانیان بسیاری در رفتوآمد بین کشورها هستند و همیشه افرادی پیدا میشوند که حاضرند برای کمک به دیگران، سوغات یا بستهای کوچک را با خود بیاورند یا ببرند. در گذشته نیز چنین کاری بهصورت غیررسمی انجام میشد؛ مثلاً خیلی از ما تجربه سپردن یک بسته به مسافری آشنا یا حتی غریبه را داشتهایم تا برایمان به ایران بیاورد یا از ایران به خارج ببرد. اما حامد میخواست این فرایند را ساختارمند و امن کند.
«دیدم آدمهای زیادی مثل خودم این مشکل را دارند. چرا به هم کمک نکنیم؟» این پرسشی بود که او را به یافتن راهحلی فناورانه سوق داد. با توجه به تجربیات خود در فضای دیجیتال و آشنایی با مدلهای اقتصاد اشتراکی، حامد به این فکر افتاد که چرا این مدل را در حوزه ارسال کالا و بسته پیادهسازی نکنیم؟
حاصل آن تفکر و تلاشها، پلتفرمی شد به نام «چمدون»؛ یک اپلیکیشن و سامانه آنلاین که مسافران و فرستندگان مرسوله را مستقیماً به هم وصل میکند. در چمدون، مسافر سفر آینده خود (مثلاً از تورنتو به تهران یا ارسال از دبی به ایران) را ثبت میکند و افرادی که قصد ارسال بسته در آن مسیر را دارند، درخواست خود را روی سامانه قرار میدهند. این پلتفرم به عنوان واسطی امن عمل کرده و مبلغ توافقشدهی حمل را تا زمان تحویل سالم بسته به گیرنده، در یک حساب امانی نزد خود نگه میدارد.
حامد توضیح میدهد: «یکی از مهمترین دغدغههای ما در طراحی چمدون، اعتمادسازی بود. چطور میتوان مطمئن شد بسته بهدرستی تحویل داده میشود؟ پاسخ ما، احراز هویت دوطرفه، سیستم امتیازدهی، و پرداخت امن بود. با این روش، هم مسافر اطمینان دارد که هزینهاش پرداخت میشود، و هم فرستنده خیالش از تحویل راحت است.»
چمدون بهتدریج با استقبال کاربران روبهرو شد؛ مخصوصاً ایرانیان مقیم کشورهای اطراف مانند ترکیه، امارات و کانادا. بسیاری از مسافران که به طور منظم سفر میکنند، از این پلتفرم برای کسب درآمد جانبی استفاده کردند و اکنون کسب درآمد از سفر دیگر رویا نیست. یکی از مسافران استانبول توانست در یک سفر با حمل سه بسته سبک، حدود ۴۰ درصد از هزینه بلیت رفت خود را پوشش دهد.
در طرف مقابل، کاربرانی که میخواستند بستههایی برای خانواده، دوستان یا مشتریان خود بفرستند نیز از سرعت، امنیت و مقرونبهصرفه بودن چمدون شگفتزده شدند. به گفته حامد، «ما کاربری داشتیم در کرج که داروهایی برای پدرش در تورنتو میفرستاد. قبلاً یا اصلاً نمیتوانست بفرستد یا زمان زیادی صرف میشد. حالا با چمدون، این کار در کمتر از یک هفته انجام شد.»
چمدون نه تنها هزینههای ارسال را کاهش داده، بلکه حس نزدیکی و اتصال را میان ایرانیان سراسر جهان تقویت کرده است. در شرایطی که روشهای سنتی پستی یا ارسال بار تجاری با مشکلات عدیدهای روبروست، مدل «حمل با مسافر» پاسخی مدرن و انسانمحور به یک نیاز قدیمی است. بستههایی که شاید ماهها در گمرک باقی میماندند، اکنون با استفاده از چمدون در مدت کوتاهی و با نظارت کامل تحویل داده میشوند.
وقتی از حامد درباره رقبا و فضای بازار پرسیدیم، تأکید کرد که تمرکز چمدون بر ارزشآفرینی برای مردم است، نه رقابت قیمتی. او گفت: «ما تنها پلتفرمی نیستیم که به حمل کالا فکر میکنیم، اما شاید تنها تیمی هستیم که با ترکیب اعتماد، فناوری، و تجربه مهاجرت واقعی، چنین راهکاری را برای ایرانیان طراحی کردهایم.»
او همچنین به ویژگیهایی چون رابط کاربری ساده، پشتیبانی دو زبانه، و توسعه در اپلیکیشن چمدون اشاره میکند: «ما میخواهیم چه یک دانشجوی ایرانی در ونکوور باشید، چه یک مغازهدار در شیراز، استفاده از چمدون برایتان ساده و قابلاعتماد باشد.»
در پایان گفتوگو، از حامد درباره آینده چمدون پرسیدیم. با نگاهی امیدوارانه میگوید: «آرزوی من این است که چمدون به نقطهای برسد که ایرانیها در هر نقطهای از جهان، اگر بستهای دارند یا سفری در پیش دارند، اولین چیزی که به ذهنشان میرسد، این پلتفرم باشد. ما فقط یک ابزار تکنولوژیک نیستیم؛ ما پلی هستیم میان خانوادهها، میان دوستداشتنها، و میان دنیای جدید و قدیم.»
او مکثی میکند، و با نگاهی به دوردست ادامه میدهد:
«این چمدان خالی میتواند برای خیلیها پر از معنا شود. پر از امید، پر از هدیه، پر از حس خانه.»
داستان خیلی الهامبخش بود، فقط یک سوال: توی پلتفرم چمدون آیا محدودیت خاصی برای نوع بسته وجود داره؟ مثلا دارو یا لوازم الکترونیکی هم قابل ارسال هست؟
بسته به قوانین هر کشور، برخی اقلام نیازمند تأیید یا ممنوع هستند. چمدون هم برای حفظ امنیت مسافر و فرستنده، فهرست اقلام مجاز و غیرمجاز ارائه میکند. دارو و اجناس حساس معمولا با مدارک لازم قابل ارسال هستند اما باید قبل از ثبت درخواست، نوع کالا دقیق اعلام شود.